Τα έργα του Ανδρέα Κούρτη απεικονίζουν βιωματικές παραστάσεις, καταγράφοντας πρόσωπα σε καθημερινές συνθήκες ύπαρξης. O ίδιος πειραματίζεται με τον φωτισμό και την ατμόσφαιρα, δημιουργώντας σκηνές που διαδραματίζονται σε αόριστους, μυστήριους χώρους, συχνά εσωτερικούς και άλλοτε εξωτερικούς. Υπάρχει μια πνευματικότητα στις συνεστιάσεις μεταξύ των ανθρώπων του, οι οποίοι μοιάζουν να συνομιλούν χαμηλόφωνα ή με μοναδικό μέσο τη σιωπή. Επιπλέον, παρουσιάζει μοναχικές φιγούρες, οι οποίες φαίνεται να κρύβουν καλά μυστικά που περιμένουν κατανοηθούν και να ξεκλειδωθούν
Ο Ανδρέας Κούρτης φιλοτεχνεί τους πίνακές του με πλατιές πινελιές, κυρίως ψυχρών χρωμάτων στις αποχρώσεις του μπλε-γκρι αλλά και με ζεστά χρώματα γήινων αποχρώσεων, τα οποία ενισχύουν υποβλητική αίσθηση της ηρεμίας και του υποθάλποντος μυστηρίου. Οι σκηνές στο σύνολό τους λούζονται από ένα περίεργο, εξιδανικευμένο φως, είτε πρόκειται για το φως της μέρας είτε για το φως μιας λάμπας εσωτερικού χώρου που σιγοκαίει. Τον ίδιο, τον ενδιαφέρει η ιδέα της διαχρονικότητας και αυτό καθίσταται εμφανές στον τρόπο με τον οποίο προσδίδει την αίσθηση του χώρου και του χρόνου, ενώ οι παραστάσεις του χαρακτηρίζονται από μια ανασκοπική διάθεση, η οποία μένει μετέωρη μεταξύ πρόσκλησης και αποχαιρετισμού.
Υποβολή απάντησης