Η Gallery Art Πρίσμα συμμετέχει στο μεγαλύτερο ετήσιο εικαστικό γεγονός την Art–Athina 2018, απαραίτητο οι Ελληνικές γκαλερί να στηρίξουν το θεσμό της Art–Athina για την καλύτερη προώθηση των Ελλήνων καλλιτεχνών αλλά και την προώθηση της τέχνης στην ελληνική κοινωνία.
Νέοι επιμελητές, εικαστικοί, γλύπτες, performer συμμετέχουν σε ένα διευρυμένο πολυσυλλεκτικό πρόγραμμα.
Η Gallery Art Πρίσμα συμμετέχει με τους κάτωθι εικαστικούς :
- ΚΑΤΙΑ ΒΑΡΒΑΚΗ
- ΠΕΤΡΟ ΚΑΡΑΒΕΒΑ
- ΕΛΕΝΑ ΛΑΚΚΙΩΤΗ
- ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΙΧΑΛΟΣ
ΚΑΤΙΑ ΒΑΡΒΑΚΗ απόφοιτος της ΑΣΚΤ με δασκάλους τον Τ. Πατρασκίδη και το Δ. Μυταρά, αποφοίτησε με άριστα. Έχει πραγματοποιήσει 18 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στην Κύπρο, και πολλές ομαδικές στην Ελλάδα, στη Μ. Βρετανία, στη Ρωσία, στο Κάιρο, στις Βρυξέλλες. Στην Art-Athina 2018 θα παρουσιάσει επιτοίχεια έργα μικτής τεχνικής εμπνευσμένη από γυναικείες προσωπικότητες όπως η Frida Kahlo. Εδώ η φυσική πραγματικότητα και η γυναικεία παρουσία γίνονται τα κύρια στοιχεία.
Ο καθηγητής ιστορίας της τέχνης στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Δημήτρης Παυλόπουλος αναφέρει : Η ζωγράφος Frida Kahlo (1907-1954) αντιπροσωπεύει μέσα από τον συγκλονιστικό δυναμισμό της, την ελευθερία, τη δημιουργικότητα, την επιμονή, την πίστη στο δικό της όραμα, και κυρίως την αντοχή και τον μακροχρόνιο αγώνα απέναντι στο σωματικό πόνο. Υπήρξε γυναίκα δημιουργός, γεμάτη πάθος, κυριολεκτικά ερωτευμένη με τη ζωή.
Η Κάτια Βαρβάκη χάρη στην καθόλου απλή και ανώδυνη χειρωνακτική εργασία της, τόσο με αποκόμματα περιοδικών όσο και με σύρμα, μετουσιώνει τη μορφή της Frida Kahlo με στοιχεία της ποπ Αρτ, και με έντονο το γυναικείο έμφυτο στοιχείο, σε καθαρά νοητικές εικόνες διττές αμφίσημες αινιγματικές.
ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΡΑΒΕΒΑΣ. Σπούδασε ζωγραφική στη Lyon και στη συνέχεια στην Ελλάδα είχε δάσκαλο το Γιώργο Ρόρρη.
Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις, έργα του βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές, καθώς και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
“Έχει πολύ καλή σχέση ως προς τις χρωματικές κλίμακες και οι πίνακες του έχουν μια χρωματική γκάμα φιλόξενη στο βλέμμα, που εντέλει απορροφά τον θεατή”. γράφει ο ιστορικός τέχνης Χάρης Καμπουρίδης για τον Πέτρο Καραβέβα.
Ενώ ο Μάνος Στεφανίδης αναφέρει για τον Πέτρο Καραβέβα “ζωγραφίζει πρόσωπα σαν να είναι τοπία έμψυχα που ισορροπούν ανάμεσα στη νεότητα και τη φθορά, απαιτώντας από το χρόνο λίγο χρόνο ακόμα. Η έρευνα του αξιοποιεί τη μεγάλη παράδοση του προρτρέτου στη Δυτική Τέχνη, ενώ καθίσταται πιο προσωπική, όταν ολοκληρώνει τα θέματα του με παράπλευρες κομψές αφηγήσεις”.
ΕΛΕΝΑ ΛΑΚΚΙΩΤΗ. Αποφοίτησε το τμήμα Μαθηματικών και με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Α.Π.Θ. με άριστα.
Συμμετείχε στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα Erasmus στη σχολή καλών Τεχνών της Ουτρέχης στη Ολλανδία πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Λονδίνο υπό την επίβλεψη του Geoff Brunell και Mick Moon (μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας) και απέκτησε το τίτλο Master in Fine Art με διάκριση από το University of East London.
Απέκτησε το διδακτορικό δίπλωμα Professional Doctorate in Fine Art, υπό την επίβλεψη του Greenville Davey (κάτοχος του βραβείου Turner το 1992).
Υπήρξε υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση.
Βραβείο Bosch 2001 – 2002.
Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, συμμετείχε σε πολλά εκπαιδευτικά συνέδρια.
Έχει πραγματοποιήσει επτά ατομικές εκθέσεις και 40 ομαδικές στην Ελλάδα και στη Μ. Βρετανία. Έργα της βρίσκονται σε μεγάλες συλλογές Μ.Μ.Σ.Τ.Θ. – Συλλογή BOSCH – Συλλογή Ιδρύματος ΩΝΑΣΗ – Επίσης σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στη Μ. Βρετανία και στην Ελλάδα.
Για την Έλενα Λακκιώτη η ιστορικός τέχνης και τεχνοκριτικός Ντόρα Ηλιοπούλου Ρογκάν σχολιάζει : “Αφουγκράζεται και ιχνηλατεί την ψυχή στα ζωγραφικά της έργα αξιοποιώντας στο έπακρον και πάντοτε, υποβλητικά : προσωπικά συναισθήματα και μνήμες καθώς και θησαυρίσματα ανα-μοχλευμένων επιδράσεων από δημιουργούς του παρελθόντος στους χώρους της ζωγραφικής, του κινηματογράφου και της φιλοσοφίας.
Η αντιπαράθεση ρεαλιστικών στοιχείων με στοιχεία δοσμένα πλακάτ ενισχύει αντί να αποδυναμώνει την ένταση που εμφωλεύει εδώ.
Παρά την φαινομενική τους ακινησία οι μορφές πάλλονται εσωτερικά, σε σημείο που να εντυπώνονται στη μνήμη και στο ψυχισμό μας.
Οι αινιγματικές μορφές της Έλενας Λακκιώτη φαινομενικά μόνον, αμέτοχες στα τεκταινόμενα μας γοητεύουν με τη θωριά τους”.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΙΧΑΛΟΣ. Απόφοιτος της ΑΣΚΤ με άριστα με δασκάλους τον Π. Τέτση και τον Τ. Πατρασκίδη έχει πραγματοποιήσει ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα στο Dubai στη Μ. Βρετανία, στη Κωνσταντινούπολη.
Η ιστορικός τέχνης – Μουσειολόγος Μαρίνα Κανακάκη αναφερόμενη στη δουλειά του Κωνσταντίνου Μίχαλου σχολιάζει “επιμηκύμενο αισθαντικό περιβάλλον”. Σύνορα πουθενά σ’ αυτό που επεκτατικό παράδοξο εξπρεσιονισμό, χωρίς κραυγαλέα χρώματα αλλά με αινιγματικά μωβ και μαύρα, βαθιά κόκκινα και μπλε.
Χώρος – χρόνος του παράδοξου τροφοδοτεί την πραγματικότητα με παλλόμενες ποιητικό-μεταφυσικές συχνότητες. Εκεί όπου οι διαστάσεις διογκώνονται και οι αποστάσεις σχετικοποιούνται, πρωτάκουστες προοπτικές σχεδιάζονται με αλλιώτικα σχήματα γεννώντας νέες φόρμες.
Παράλληλα μηνύματα «αποκτούν Αλήθεια» όταν μια εικαστική έρευνα ουσιαστικά συνδέεται με τη μελέτη της ψυχής. Πώς η φιγούρα που κατοικούσε τα παλιότερα έργα του Μίχαλου, προοδευτικά αποϋλοποιήθηκε έως την πλήρη συγχώνευσή της με το τοπίο, σε μετέπειτα έργα; Ποιας υπαρξιακής και πλαστικής εξέλιξης ήταν ο ατάραχος δείκτης; Και ποια ήταν η πιο λαίμαργη οντότητα; Το ακατανίκητο τοπίο που αφομοίωσε την αγνή φιγούρα; Ή η περήφανη ανθρώπινη μορφή που μέσα στην άνεση της απλώθηκε σε όλο τον τόπο έως να μετουσιώσει κάθε κύτταρο του; Ποιος έγινε ο άλλος; Κανείς. Ο Μίχαλος μας παρουσιάζει το αποτέλεσμα μιας ολικής όσμωσης. Το κορμί έγινε Γη. Τα Στοιχεία, μέλη σώματος. Και η φιγούρα -ανώτερη- άγγιξε το Πέραν του ανθρωπομορφικού περιβλήματος της, χαρίζοντας συνάμα ένα πρόσωπο στο αναγεννημένο τοπίο. Ένα πρόσωπο του οποίου το πνευματικό-συμπαντικό ύφος εναρμονίζεται χαρισματικά με τα «χτισμένα» και ορθολογικά χαρακτηριστικά του. Το αφοπλιστικό πρόσωπο της Τέχνης του Παραδόξου. Και εδώ μας δείχνει το «καλύτερο προφίλ» του: το εκφραστικό ένστικτο, το δημιουργικό πάθος, η ζωτική ανάγκη υπέρβασης των ορίων, πλην όμως συνοδευόμενα από τη λιγομίλητη Λογική – μια Κυρία «με τρόπους», ελαφρώς ελεγκτική, αλλά καλοπροαίρετη φίλη για την αποφυγή χασίματος σε δαιδαλώδεις ψυχικούς λαβύρινθους. Ο Μίχαλος χαρίζει απλόχερα μορφή και τροφή στις μπερδεμένες μας αντιφάσεις, ενώ τρέφεται ο ίδιος μέσω μιας συναισθηματικής ζωγραφικής, αγκαλιασμένης, «ερωτευμένης» με το Μέτρο που συγκρατεί χωρίς να πιέζει, συμβουλεύει χωρίς να γειώνει και προστατεύει από την ανώριμη υπερβολή”.
ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
