“ΣΙΩΠΗ” Η αναπνοή του νου
Renée Revah
ΕΚΘΕΣΗ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΔΡΟΜΟΥ “ΣΧΕΔΙΑ”
Επιμέλεια_ Alex Papaioannou
Το ΒΟΟΖΕ υποδέχεται την ΕΚΘΕΣΗ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΔΡΟΜΟΥ “ΣΧΕΔΙΑ” της Renée Revah
με τίτλο “ΣΙΩΠΗ” Η αναπνοή του νου. Η έκθεση εγκαινιάζεται στις 2 Φεβρουρίου 2019, 19:30 καιθα διαρκέσει μέχρι και την Κυριακή 17 Φεβρουρίου 2019.
Εντάσσεται δε στις δράσεις που λαμβάνουν χώρα παγκοσμίως στο πλαίσιο της Διεθνούς Εβδομάδας Πωλητών Περιοδικών Δρόμου (International Vendor Week, #VendorWeek 2019).
Η Ρενέ από μικρή εξοικειώθηκε με τις καταδύσεις και το βυθό, κάτι που σε πολλούς από εμάς φαίνεται μακρινό και ίσως μας φοβίζει μερικές φορές. Μας φοβίζει οτιδήποτε δεν είναι ορατό κάτω από τη επιφάνεια του νερού.
Οι φωτογραφίες της είναι τραβηγμένες από ένα άλλο επίπεδο και χώρο, στα βαθιά. Αυτό το βάθος δεν ορίζεται μετρικά και οι φυσαλίδες γύρω από τα πορτρέτα της, γίνονται μάρτυρες ότι τα άτομα δεν μπορούν να πάρουν ανάσα. Κοιτάζοντας και μελετώντας τις εικόνες της, άθελα, μερικές φορές κρατάς την αναπνοή σου, λες και θέλεις να νιώσεις αυτό το οποίο βιώνουν oι άνθρωποι μπροστά στον φακό της.
”Το να είσαι κάτω από την επιφάνεια του νερού σε μεταμορφώνει, γίνεσαι κάτι άλλο διαφορετικό, μερικές φορές αρχέγονο”. Με αυτά τα λόγια η Ρενέ στις πολλές συζητήσεις που κάναμε, μιλούσε για ένα ολοκληρωτικό συναίσθημα των ανθρώπων. Μερικές φορές μετά την φωτογράφηση αναβιώνουν ξεχασμένες μνήμες και σε κάθε περίπτωση είναι αλλιώτικοι, γιατί ίσως ξεπεράσανε ένα συνειδητό, ασυνείδητο φόβο μέσα τους.
Η ίδια σκηνοθετεί ολόκληρες ιστορίες με αυτά τα συναισθήματα, ξέρει λίγο καλύτερα, τί γίνεται εκεί κάτω και μέσα στα δέκα, δεκαπέντε πρώτα δευτερόλεπτα κάνει τα πρώτα της κλικ. Χαμογελώντας μου περιγράφει ότι μερικές φορές, και δεν είναι λίγες, τα άτομα παίρνουν μία ανάσα και θέλουν να ξαναβουτήξουν, να ξαναζήσουν αυτήν την εμπειρία.
Στις εικόνες της δεν βλέπουμε σύνορα, αρχή ή τέλος. Πολλές φορές δημιουργείται μια οφθαλμαπάτη και ένα αναδυόμενο σώμα, σχεδόν άψυχο, φαίνεται να βουλιάζει. Ακόμα και ένας αχινός έχει αρχίσει ένα ταξίδι στο απέραντο άγνωστο. Τα συναισθήματα στην θέαση των φωτογραφιών της, μου θυμίζουν τον ήρωα του Ταρκόφσκι στο έργο “Νοσταλγία” ο οποίος υποφέρει, γιατί δεν μπορεί να έχει φίλους, γιατί δεν μπορεί να επικοινωνήσει μαζί τους. Άλλωστε η ίδια μου διηγήθηκε, πως πρόσφατα ταξίδεψε στα μέρη που έγιναν τα γυρίσματα αυτής της ταινίας. Ο πρωταγωνιστής της ταινίας λέει: «Πρέπει να γκρεμίσουμε τα σύνορα», για να μπορέσει ο άνθρωπος να ζήσει ελεύθερα την πνευματικότητά του, χωρίς συγκρούσεις. Πονά για τον δύσκαμπτο χαρακτήρα του. Θέλει να είναι δίπλα στους δικούς του. Λαχταράει την ύπαρξη ενός ευτυχισμένου σπιτιού, μιας οικογένειας, αλλά δε μπορεί. Νιώθει την ψυχή του να περιορίζεται, δε μπορεί να απλωθεί όπως θα ήθελε.
Έτσι, ένιωσε και η Ρενέ, όταν ένα βράδυ είδε έναν από τους ανθρώπους της Σχεδίας, να στέκεται και να πουλάει το περιοδικό. Τον πλησίασε και του μίλησε και στο άκουσμα της φράσης: «Προσπαθώ να βγω στην επιφάνεια», πήρε την απόφαση να γίνει αυτή η έκθεση. Όλα τα φωτογραφικά καρέ κάτω από την επιφάνεια του νερού, πήραν μια άλλη διάσταση για τους συνανθρώπους μας που βρίσκονται στην αφάνεια, πολλές φορές χωρίς στέγη και φαγητό. Σκέφθηκε πως και εμείς έχουμε χαθεί, έχουμε μεταμορφωθεί, δε βλέπουμε, ότι και ένας κοντινός μας άνθρωπος, είναι κάτω από την επιφάνεια και βυθίζεται, δε μπορεί ν’ ανασάνει.
Η Ρενέ γνωρίζει πως κάτω από την επιφάνεια δεν υπάρχουν μικροί και μεγάλοι. Συμβαίνουν τόσα πολλά εκεί, που είναι δύσκολο να τα κατανοήσουμε. Εξάλλου, τις πιο πολλές φορές μόνοι μας και χωρις κανένας άλλος να το ξέρει, προσπαθούμε, να βρούμε απαντήσεις μέσα στο δικό μας βυθό, μέσα σε μια απέραντη Σιωπή.
_ Άλεξ Παπαϊωάννου
Εγκαίνια: 2 Φεβρουρίου 2019, ώρα 19:30
Διάρκεια: 2.02 – 17.02.2019
Ώρες λειτουργίας: 11:00 – 21:00 (Καθημερινά)
:BaseGallery & :Cooperativa & :OVERVIEW-Ikon
Ελεύθερη είσοδος